عشق یکی از اصلی‌ترین مفاهیم در ادبیات فارسی است؛ مفهومی که در گذر زمان، از غزل‌های عاشقانه تا اشعار عارفانه، چهره‌های گوناگونی به خود گرفته است. اما این عشق پرشور دقیقاً از چه جایگاهی برخوردار است؟ آیا عشقی که شاعران ما از آن سخن گفته‌اند، بیشتر ریشه در تجربه‌ای زمینی دارد یا به سوی حقیقتی الهی و عرفانی اشاره می‌کند؟
در این برنامه، دکتر نسرین فقیه ملک‌مرزبان، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا (س) با نگاه تخصصی خود به بررسی این پرسش‌ها می‌پردازد:
معشوق اصلی در اشعار فارسی کیست؟ آیا چهره‌ای واقعی دارد یا صرفاً نمادی است از آرمان و معنویت؟
عشقی که در این اشعار روایت می‌شود، تا چه اندازه به وصال می‌رسد؟
آیا این عشق، قابل تجربه برای انسان معاصر است؟
مرز میان عشق الهی و زمینی در ادبیات فارسی کجاست؟
این گفت‌وگو فرصتی است برای تأمل در یکی از عمیق‌ترین مفاهیم فرهنگی و ادبی ما؛ مفهومی که همچنان در دل مخاطبان شعر فارسی می‌تپد و الهام‌بخش اندیشه و احساس است.
