1- قبل از قرار ملاقات، مسائل و موضوعاتی را به عنوان “پرچم های قرمز” در نظر بگیرید. در واقع این‌ پرچم های قرمز جز مواردی تلقی می شوند که دوست ندارید آنها را با کسی درمیان بگذارید. توصیه می‌کنیم به تجربیات گذشته فکر کنید. موضوعاتی را که در تعاملات خود از بحث درباره‌شان پشیمان شدید را شناسایی کنید تا در مکالمات آینده از پرداختن به آن‌ها دوری کنید. همچنین، موضوعاتی که درباره آن‌ها احساس راحتی می‌کنید را می توانید، شناسایی کنید و آنها را با طرف مقابل به اشتراک بگذارید.

2-از به اشتراک گذاشتن هر موضوعی در اوایل دوران آشنایی پرهیز کنید؛ مگر موضوعاتی که بر آینده روابط شما تاثیرات کلیدی دارد. برای مثال در صورتی که همه مسائل گذشته خود را بازگو کنید، ممکن است که طرف مقابل آن موضوع را جز کلیت شخصیت شما تلقی کند. گاهی نسبت به موضوعی که اشاره کردید نگرش انعطاف پذیری پیدا کند. در واقع نحوه ارائه خود در جلسات اولیه می تواند یک تصور اولیه ای را از شما شکل دهد و بعدا تلاش برای تغییر نگرش در طرف مقابل دشوار شود.

3- گفت و گوی خود را با سوالاتی آغاز کنید که طرف مقابل بتواند آن را به شما شرح دهد. توصیه می کنیم از پرسیدن سوالاتی که جواب آن ها به صورت بله یا خیر هست، اجتناب کنید. به بیان دیگر بعضی وقت ها (نه همیشه) لازم است که توپ را در زمین طرف مقابل بیندازید. این موضوع می تواند از میزان استرسی که بابت خودافشایی متحمل می شوید را کم کند. در واقع تمرکز بر روی دیدگاه طرف مقابل می تواند میزان فشار بر روی شما را کاهش دهد.

4-به طور دقیق به صحبت های طرف مقابل گوش دهید. گوش دادن فعال نقش مهمی در فرایند مدیریت خودافشایی دارد. توجه خود را به صحبت های طرف مقابل معطوف کنید. تمرکز خود را حفظ کنید و سعی کنید حدالمقدور حواس شما پرت نشود. به نشانه های کلامی و غیرکلامی طرف مقابل توجه کنید. وقتی که طرف مقابل موضوعی را تعریف می کند دقت نمایید و آنچه را که از صحبت های او فهمیدید را به صورت خلاصه به او بیان کنید. همچنین سوالاتی بپرسید که نشان می‌دهد شما به موضوعاتی را که او مطرح می کند علاقه مند هستید.