ارتباط، ستون اصلی هر رابطه به ویژه زندگی مشترک است. همانطور که یک ساختمان بدون ستون محکم نمی‌تواند پابرجا بماند، زندگی مشترک نیز بدون ارتباط موثر و قوی، رو به زوال می‌رود. ارتباط خوب، تنها به تبادل اطلاعات محدود نمی‌شود، بلکه شامل درک متقابل، همدلی، احترام و عشق نیز می‌شود. به دلایل زیر یادگیری مهارت های ارتباطی حائز اهمیت است:

• بنیان اعتماد: ارتباط صادقانه و باز، اعتماد متقابل را تقویت می‌کند. وقتی زوجین بتوانند آزادانه افکار، احساسات و نیازهای خود را با یکدیگر در میان بگذارند، احساس امنیت و آرامش بیشتری خواهند داشت.
• حل مشکلات: بسیاری از اختلافات و مشکلات در زندگی مشترک، ریشه در سوءتفاهمات و عدم ارتباط موثر دارد. با برقراری ارتباط موثر، می‌توان مشکلات را شناسایی کرده و راه حل‌های مناسبی برای آن‌ها پیدا کرد.
• تقویت صمیمیت: ارتباط عمیق و صمیمانه، باعث می‌شود زوجین به هم نزدیک‌تر شوند و احساس کنند که شناخته شده‌اند و درک شده‌اند.
• افزایش رضایت از زندگی: وقتی زوجین احساس کنند که در رابطه خود دیده شده و شنیده می‌شوند، رضایت آن‌ها از زندگی مشترک افزایش می‌یابد.

همچنین شناخت انواع ارتباط به ما کمک می‌کند تا:

• پیام‌های طرف مقابل را بهتر درک کنیم:  با شناخت زبان بدن، حالات چهره و لحن صدای همسرمان می‌توانیم پیام‌های پنهان در ارتباط غیرکلامی را بهتر تشخیص دهیم.
• پیام‌های خود را موثرتر منتقل کنیم: با استفاده از کلمات مناسب، لحن صدا و زبان بدن، می‌توانیم پیام خود را به طور دقیق و موثر به همسرمان منتقل کنیم.
• از سوء تفاهم جلوگیری کنیم: با شناخت تفاوت‌های بین ارتباط کلامی و غیرکلامی، می‌توانیم از سوء تفاهم‌هایی که ممکن است در اثر تفاوت در تفسیر پیام‌ها ایجاد شود، جلوگیری کنیم.
• روابط بین فردی خود را بهبود بخشیم:  با استفاده موثر از انواع ارتباط، می‌توانیم روابط قوی‌تر و صمیمانه‌تری با همسرمان برقرار کنیم.

در نهایت، ارتباط یک مهارت است که با تمرین و توجه به جزئیات قابل بهبود است. با شناخت انواع ارتباط و استفاده آگاهانه از آن‌ها، می‌توانیم ارتباطات موثرتری با همسرمان برقرار کنیم و میزان کیفیت زندگی مشترک خود را افزایش دهیم.

همچنین برای تجربه ازدواج موفق لازم است که برخی از پیش نیازها را داشته باشیم. برخی از عناصر مهم در ارتباط موثر عبارت اند از:

• گوش دادن فعال: به جای اینکه فقط منتظر نوبت خود برای صحبت کردن باشید، به حرف‌های همسرتان به طور کامل گوش دهید. سعی کنید منظور او را درک کنید و از پرسیدن سوالات باز برای روشن شدن موضوعات استفاده کنید.
• بیان واضح و روشن: افکار و احساسات خود را به طور واضح و روشن بیان کنید. از عبارات “من” به جای “تو” استفاده کنید تا همسرتان احساس حمله نشود.
• احترام متقابل:  به عقاید، احساسات و ارزش‌های همسرتان احترام بگذارید. حتی اگر با آن‌ها موافق نیستید، سعی کنید دیدگاه او را درک کنید.
• همدلی: سعی کنید خود را به جای همسرتان بگذارید و احساسات او را درک کنید.
• زمان با کیفیت:  زمانی را برای صحبت کردن و وقت گذراندن با هم اختصاص دهید.

مثالی از همدلی بین زوجین : زهرا به تازگی ارتقاء شغلی گرفته است. او بسیار هیجان‌زده است اما در عین حال کمی هم نگران است.

همسر غیرهمدل:  آفرین! بالاخره به چیزی که می‌خواستی رسیدی. حالا دیگه خیالت راحت شد، نه؟

همسر همدل: زهرا جان، خیلی برات خوشحالم! می‌بینم چقدر ذوق داری. همزمان هم یه کمی نگرانی می‌بینم. می‌تونی بیشتر در موردش بهم بگی؟ شاید بتونم کمکت کنم.

به نظر شما در این دو پاسخ چه تفاوت هایی وجود دارد؟

پاسخ اول صرفاً به موفقیت زهرا تبریک می‌گوید و از احساسات پیچیده‌تری که ممکن است زهرا تجربه کند غافل است. پاسخ دوم نه تنها به موفقیت زهرا تبریک می‌گوید بلکه نشان می‌دهد که به احساسات او نیز توجه دارد و آماده است تا به او گوش دهد و حمایتش کند.